Ruiny zakonu sióstr cysterek z czasów wojny trzydziestoletniej
Tworzenie i zakładanie klasztorów za panowania margrabiów brandenburskich w Uckermark osiągnęło swój szczytowy punkt w drugiej połowie XIII wieku.

W ten sposób w roku 1269 rycerz Heinrich von Stegelitz funduje żeński klasztor cystersów wraz z wsią „Marienfliess“, dzisiejszym Boitzenburgiem. Ponieważ wiele wiosek w Uckermark znajduje się pod patronatem klasztoru, klasztor może przynosić znaczące dochody. Dodatkowo w 1271 r. otrzymuje on od władców także młyn we wsi oraz 10 kopyt* ziemi.

W 1536 r w czasie reformacji klasztor przeszedł z rąk kościelnych w ręce władzy świeckiej, jednakże budynki zostały przez nią zachowane. W roku 1538 zarządca majątku królewskiego Uckermark, Hans von Arnim otrzymuje klasztor w użytkowanie pod warunkiem przyznania dożywotniego prawa zamieszkania ostatnim zakonnicom.
Podczas wojny trzydziestoletniej większość budynków została zniszczona przez wojska duńskie.