Karczma przetrwała wojny światowe w dużej mierze bez szwanku, dopiero gospodarka planowa NRD i często zmieniający się najemcy sprawiają, że operacja jest nieopłacalna, zaległości remontowe są coraz większe. Jako przedłużenie zajazdu stajnie służyły w latach 50. i 60. XX wieku jako stacja hodowlana zwierząt zimnokrwistych. Świadczą o tym końskie powiedzonka na ścianach dzisiejszej restauracji.

Po zburzeniu dużej stodoły handel artykułami rolnymi z artykułami codziennego użytku przenosi się z gospody do nowego, płaskiego budynku, a wielu mieszkańców Boitzenburga wie o zakupie swojego pierwszego roweru lub towarów pod ladą.

W latach 70. ludzie nadal spotykają się w gospodzie lub na towarzyskim tańcu w ogródku piwnym, a młodzież z wioski spotyka się regularnie w klubie młodzieżowym, aż do ostatecznego zamknięcia gospody w 1980 roku. W 1987 roku rozpoczęto remont domu od rozbiórki i odbudowy frontowej części budynku, ale prace zostały gwałtownie przerwane wraz z zjednoczeniem w 1989 roku.

W 2008 roku obecni właściciele kupują zdewastowane budynki, w których od ponad 30 lat są ogromne pustostany. Podczas gdy stara karczma wciąż czeka na uratowanie i przekształcenie w hotel, od 2013 roku stajnie i konsumpcja będą remontowane dużym kosztem. Od 2014 roku można tu stylowo spać, jeść i pić.